Vele jaren, ik weet haast niet anders, was hij vaandeldrager bij onze vereniging.
Hij zorgde voor onze vaandels, samen met zijn vrouw Herma, die indien nodig
vlag en alle wimpels streek, want het moest er allemaal netjes uitzien.
En niet alleen zorgde hij voor de vaandels, hij was het die voor de gasflessen en
“kousjes” zorgde. Noodzakelijk voor de nachtverlichting tijdens Koninginnedag,
later Koningsdag en Volksfeest.
Daarnaast bood hij zijn hulp aan bij vele concerten, sjouwde met stoelen,
lessenaarflappen en slagwerk. Ook reed hij lange tijd met auto en aanhanger
voor de potgrondactie van onze vereniging.
In 1992 toen de vereniging op reis ging naar Riga in Letland, waren hij en
Herma van de partij, dit toont aan dat de KWOV “zijn” vereniging was.
Wilfred, nooit op de voorgrond, maar je kon altijd een beroep op hem doen en
daarvoor zijn wij hem ontzettend veel dank verschuldigd.
Ineke Wisselink