Dirigent van het harmonieorkest: Christian Ansink
Christian Ansink werd geboren in 1969 te Winterswijk. Sinds 1990 is hij als trombonist verbonden aan Het Gelders Orkest. Hij studeerde trombone aan de conservatoria van Enschede bij Gerrit Boomsma en in Rotterdam bij George Wiegel, waar hij in 1993 Cum Laude afstudeerde als Uitvoerend Musicus.
In 2012 is Christian de opleiding HaFaBra gestart aan het Prins Claus Conservatorium in Groningen bij Tijmen Botma en Klaas van de Woude. In 2014 heeft hij deze opleiding met succes voltooid en daarna heeft hij onder meer lessen gevolgd bij Jan Stulen en Roberto Benzi. Christian is momenteel ook dirigent bij Fanfare Wilhelmina uit Spankeren en Heelsums Harmonie. Verder heeft hij bij tal van verenigingen als vervangend dirigent waargenomen en ook enkele projectorkesten gedirigeerd. Zijn workshop ‘Van Klankvoorstelling Naar Uitvoering’ uit het Blaasmenu dat is georganiseerd vanuit Musidesk, heeft hij bij diverse orkesten verzorgd. Als trombonist maakt hij deel uit van het Nederlands Trombonekwartet en bij diverse orkesten is hij als vervanger opgetreden, waaronder bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het Radio Filharmonisch Orkest en het Koninklijk Concertgebouw Orkest.
Dirigente van de (jeugd)symfonie: Anke Lefferts
Als deerne van 8 vertelden mijn ouders dat het tijd werd me te bekwamen op een muziekinstrument. Na wat vooronderzoek omtrent mijn voorkeuren en fysieke mogelijkheden, werd er een shortlist opgesteld waarin voornamelijk verschillende varianten van blazen en strijken vertegenwoordigd waren. Het werd de viool en kort daarop ook de piano omdat me dit, in de terminologie van nu, wel cool leek. Dat dit uiteindelijk een carrièrekeus bleek te zijn, realiseerde ik me natuurlijk op dat moment niet.
Het was de eerste stap op een lange weg langs muziekschool, balletschool, kinderkoor, conservatorium, schnabbelcircuit, lesgeven en andere muzikale tussenstops, al dan niet gekostumeerd en voorzien van choreografie, op weg naar een eindpunt dat ik voorlopig nog niet hoop te bereiken. Onderweg kreeg ik op een mooie dag de kans om een klein orkest te leiden en dat smaakte naar meer. Vanaf dat moment werd mijn loopbaan een tweebaansweg, de eerste nog steeds geplaveid met “de viool”, de andere in het teken van mijn nieuwe metier “directie”. De tijd heeft me uiteindelijk op het punt gebracht waar ik aan de ene kant de viooljuf ben die veel plezier beleeft aan het instrueren en begeleiden van jonge would-be Paganini’s, inclusief jeugdensembles, waaronder de jonge strijkers van de KWOV en aan de andere kant de dirigente van twee fanatieke amateurorkesten. Een van die orkesten is de Symfonie van onze vereniging waar ik al weer zo’n 15 jaar met veel plezier voor sta. Het grappige hierbij is, dat ik uiteindelijk mijn eigen 8-jarige ik hiervoor dankbaar moet zijn. Het had namelijk niet veel gescheeld of ik had dit stukje geschreven als een “Berdien Stenberg” kloon…
